من موری را در زیرزمین یک کلیسای لوتری واقع در منطقۀ زهلندورف برلین ملاقات کردم. یک پناهندۀ ۲۸ ساله که زمانی در ایران کسب و کار کوچکی برای خود داشته است. او 5 سال پیش مسیحی شده و با این شرط با من صحبت می کرد که فقط از اسم کوچک او استفاده کنم تا هویت ایشان محفوظ بماند. در سال ۲۰۱۱ وقتی نیروهای سپاه به کلیسای زیرمینی تبشیری که او عضوش بوده، حمله می کنند، او در رفتن به جلسۀ مخفیانۀ کتاب مقدس تاخیر داشته و از دستگیری جان سالم به در می برد. او شاهد ناپدید شدن دوستانش در زندانهای ایران بوده که موری گمان می کند که آنها کشته شده باشند.
بر اساس گزارش نیویورک تایمز: او به من گفت: "وقتی شما در ایران مسیحی هستی، نمی توانی صحبت کنی. شما بایستی ساکت بمانی و از حقیقتی که می دانی و چیزی که به آن ایمان داری صحبتی نکنی. چیزی بعنوان زندگی راحت در ایران وجود ندارد."
البته مسیحیت چیز غریبی برای ایران نیست. خیلی از مرگ مسیح نگذشته بود که مسیحیت به ایران باستان می رسد که البته در طول زمان دستخوش بالا و پایین های زیادی می شود. اما در دهه های اخیر و خصوصا در سالهای گذشته وضعیت بدتر شده است. همانطوریکه واشنگتن و تهران به دنبال توافق بر سر برنامۀ اتمی ایران و اهداف مشترک منطقه ای هستند، دولت اوباما نباید از اعتراضات در نتیجه رفتار ناشایست بر علیه مسیحیان و اقلیت های مذهبی چشم پوشی کند.
مسیحیان تقریبا کمتر از نیم درصد از جمعیت هشتاد میلیونی ایران را تشکیل می دهند. البته پیدا کردن عدد دقیق کار مشکلی است: بر طبق گزارشی از کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران حدود نیم میلیون مسیحی در کشور وجود دارد. تحقیقی توسط سازمان داده های مسیحی دنیا اذعان دارد که در سال ۲۰۱۰ دویست و هفتاد هزار نفر مسیحی در ایران بودند که بیشترشان ارامنه و آشوریهایی هستند که از نزدیک تحت نظارت می باشند و این دسته می توانند ایمان راستین خود را داشته باشند. گروه های دیگری هستند که در آنها بیشتر افراد از اسلام به ایمان تبشیری پروتستان گرویدند که البته این گروه هستند که بیشتر تحت فشار بوده و زندانی و یا حتی کشته می شوند.
در سال ۲۰۱۰ سازمان داده های مسیحی دنیا تعداد مسیحیان پروتستان در ایران را شصت و شش هزار نفر اعلام کرد. Open Doors یک سازمان غیرفرقه ای است، که پیگیر جفای مسیحیان در سراسر دنیاست، تعداد مسیحیان با زمینه اسلام را در ایران سیصد و هفتاد هزار تخمین می زند. در دهه اخیر بشارت از راه دور که اغلب توسط مسیحیان ایرانی پراکنده سراسر دنیا انجام شده، باعث افزایش تعداد مسیحیان تبشیری در ایران شده است. آیت الله های حاکم در ایران، این را دخالت کشورهای خارجی برای صدمه زدن به رژیم می دانند. برطبق قانون شرع ترک از اسلام نه تنها یک گناه است بلکه جرم نیز محسوب می شود. و مجازات های قانونی و قضایی را نیز دربر دارد. این درحالی است که پناهندگان می گویند که مسیحیان با شجاعت تمام ایمانشان را با هموطنان مسیحی خود در میان می گذارند.
جفا در ایران غیرقابل انکار است. در سال ۲۰۰۴ حمید پورمند یکی از رهبران کلیسای جماعت ربانی که یکی از شاخه های تبشیری پروتستان در ایران است با بیش از هشتاد عضو دیگر کلیسا دستگیر شدند و به جرم ارتداد برای سالها به زندان رفتند که بعد هم آزاد شدند. سال گذشته گزارشی از احمد شهید گزارشگر مخصوص سازمان ملل در مورد جفای بیش از سیصد مسیحی که از سال ۲۰۱۰ تنها به خاطر ایمانشان به جرم نامشخص اقدام علیه امنیت ملی دستگیر شده اند، صحبت می کند.
موری یکی از خوش شانس ترین آنها بوده. او درسال ۲۰۱۱ با یک پاسپورت جعلی که آن را هفت هزار یورو از یک قاچاقچی خریده فرار کرده و به موج روز افزون سایر پناهنده ها ملحق شده است. بر طبق موسسه پناهندگان ایرانی در برلین، تعداد کسانی که برای گرفتن پناهندگی وارد کشور آلمان شده اند در سالهای اخیر افزایش یافته است به طوریکه در سال ۲۰۰۸ تعداد آنها هشتصد و پانزده نفر و در سال ۲۰۱۲ تعداد آنها به چهار هزار و سیصد و چهل و هشت نفر رسیده است و به نظر می رسد که این رقم در سالهای آینده نیز افزایش یابد. سخت است که گفته شود که چه تعدادی از این افراد مسیحی هستند. یک سخنگوی خانم از دفتر فدرال پناهندگان به من گفت که دولت، مذهب متقاضیان را در جایی ثبت نمی کند.
علاوه براین، ایرانیانی که در مدارس شلوغ و یا پادگان های نظامی به سر می برند در صحبت کردن از مسائل شخصی خود در برابر افراد دیگر بایستی نهایت احتیاط را بکنند. چون بسیاری از جاسوسان دولت ایران که از اداره محافظت می باشند بین مردم عادی پخش شده اند.
این درحالی است که فشار ایران بر آزادی مذهب ادامه دارد. سعید عابدینی یک کشیش ایرانی-آمریکایی از زمینه اسلام در سال ۲۰۱۲ وقتی به ایران سفر می کند دستگیر می شود و سال گذشته به هشت سال زندان به جرم کمک برای تأسیس شبکه کلیسایی مسیحی زیر زمینی محکوم می شود. اگرچه اوباما و جان کری هر دو خواستار آزادی ایشان هستند. رویای بهتر شدن رابطه با ایران زیر سایه ای از واقعیتهای جدی قرار گرفته است.
حسن روحانی که در دنیای غرب به عنوان یک شخص میانه رو و اصلاح طلب تلقی می شود، خواهان پایان دادن به دخالت در زندگی شخصی شهروندان ایرانی شده است. ایشان دسامبر گذشته با پیغامی در تویتر تبریکات خود را برای جشن کریسمس به خصوص برای مسیحیان ایرانی اعلام داشتند.
اما آقای عابدینی و سایرین هنوز در زندان به سر می برند. ایران به عنوان امضا کننده اظهارنامه بین المللی حقوق بشر و کسی که می خواهد با غرب رابطه دوستانه ای داشته باشد، باید مسئولیت خود را در قبال رفتار نامناسب با شهروندان خود بپذیرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر